evden masum bir kız edasıyla çıkıp halelerin sitesine doğru yürümeye başladım. hafiften yağmur yağıyo falan, kulağımda kulaklıklar duman dinliyorum. mutluyum yani. sorunum yok. derkeeen; tam o sırada tüyleri ıslak gerizekalı bir köpek bana doğru koşmaya başladı. o bana geldikçe bende duvara koştum. karşı kaldırımdaki adamın bana gülmesini duymazdan gelerek resmen duvara girdim. köpekle aramızda santim var o kadar yanıma geldi. tabi ben korkudan üç-buçuk atıyorum. bende ipler koptu öyle bir çığlık attım ki köpekte korktu. sonra geldiği gibi gitti. ulan şerefsiz madem gideceksin neden geliyorsun. değil mi ama? cidden hiç bu kadar kötü olmamıştım. beni ineğin kovaladığı gerçeğini varsaymazsak eğer bu en kötü hayvan dialogumdu.
hayvanları sevmediğimi daha önce söylemiş miydim?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder